куныжаҥдыме

1. прич. от куныжаҥдаш.

2. в знач. сущ. засорение. Комнатым куныжаҥдымемлан авай мыйым шылтален нале. Мать поругала меня за засорение комнаты. Ср. куштыраҥдымаш.